Historia Instytutu Rusycystyki i Studiów Wschodnich
Historia gdańskiej rusycystyki swymi korzeniami sięga drugiej połowy ubiegłego stulecia. W 1964 r. w Wyższej Szkole Pedagogicznej została otwarta Katedra Historii Literatury Rosyjskiej i Języka Rosyjskiego z siedzibą w gdańskim Wrzeszczu przy ul. Sobieskiego. To na jej fundamencie, w roku 1968, powstał Instytut Filologii Rosyjskiej (przemianowany później na Instytut Filologii Słowiańskiej, w 2006 r. – Instytut Filologii Wschodniosłowiańskiej, zaś w 2016 r. – Instytut Rusycystyki i Studiów Wschodnich).
W 1971 r., wkrótce po utworzeniu Uniwersytetu Gdańskiego (marzec 1970), Instytut przeniósł swą siedzibę do Gdańskiej Oliwy (ul. Wita Stwosza 55), którą zajmował przez kolejne 44 lata – do momentu oddania do użytku budynku Neofilologii (wrzesień 2015).
Od początku swego istnienia Instytut podzielony był na trzy Zakłady (a od roku 2011 Katedry): Historii Literatury Rosyjskiej (obecnie Zakład Rosjoznawstwa, Literatury i Kultury Rosyjskiej), Języków Wschodniosłowiańskich (obecnie Zakład Języka Rosyjskiego i Przekładoznawstwa) oraz Metodyki Nauczania Języka Rosyjskiego (obecnie Zakład Pragmatyki Komunikacji i Dydaktyki Języka Rosyjskiego). W skład Instytutu od 2019 roku wchodzi również Zakład Kultury i Języków Azji Wschodniej, który kontynuuje działalność badawczą i dydaktyczną istniejącej od 2013 roku Pracowni Sinologii.
Twórcą Zakładu Historii Literatury Rosyjskiej i jego pierwszym kierownikiem (i zarazem dyrektorem Instytutu) była dr hab. Gabriela Olak-Porębina. Następnie przez długie lata (do 1993 r.) funkcję tę sprawowała prof. Janina Sałajczyk, później zaś prof. UG, dr hab. Elżbieta Biernat. Z Zakładem przez wiele lat związany był śp. dr Zbigniew Żakiewicz, wybitny pisarz, autor m. in. Sagi wileńskiej, Doliny Hortensji, Ciotuleńki, Dziennika intymnego mego N.N.
Zakład Metodyki Nauczania Języka Rosyjskiego został stworzony i przez długie lata kierowany przez znanego teoretyka i praktyka metody aktywnej nauki języków obcych śp. prof. Ludwika Grochowskiego. Zakładem kierowały także prof. UG, dr hab. Marcelina Grabska oraz dr Zofia Burnewicz.
Pierwszymi pracownikami Zakładu Języków Wschodniosłowiańskich były dr Ludmiła Maksymiuk-Warpachowska i dr Ludmiła Piróg, ceniony tłumacz terminologii morskiej i okrętowej. Kolejno kierowali nim: śp. prof. Stanisław Kochman, prof. Janina Domin, prof. UG, dr hab. Janina Bartoszewska. W Zakładzie przez wiele lat pracował – do momentu utworzenia w 1998 r. Katedry Slawistyki, na czele której stanął wybitny slawista, śp. prof. Leszek Moszyński.
W skład Instytutu przez krótki okres (lata 2006-2011) wchodził Zakład Translatoryki i Komunikacji, którego twórcą i kierownikiem była prof. UG, dr hab. Zoja Nowożenowa. W wyniku zmian strukturalnych przeprowadzonych w 2011 r. na Wydziale Filologicznym Zakład ten został połączony z Zakładem Języków Wschodniosłowiańskich.
Od 2008 r. liczba kierunków funkcjonujących w ramach Instytutu sukcesywnie zwiększa się. W roku akademickim 2008/2009 zostało uruchomione rosjoznawstwo, w roku 2013/2014 – sinologia, w 2014/2015 – studia wschodnie, w roku 2023/2024 - japonistyka.
W związku z poszerzeniem oferty edukacyjnej o nowe kierunki, w czerwcu 2016 r. Rada Instytutu podjęła decyzję o zmianie nazwy na Instytut Rusycystyki i Studiów Wschodnich. Postanowienie to oficjalnie zostało zaakceptowane przez Radę Wydziału Filologicznego i przyjęte przez Senat UG w październiku tego samego roku.