Profesor Karol Piasecki (1952-2023)

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Profesora Karola Piaseckiego, emerytowanego profesora Uniwersytetu Szczecińskiego, wcześniej związanego z Uniwersytetem Warszawskim. Prof. Karol Piasecki, z wykształcenia biolog, był wybitnym i wszechstronnym uczonym, łączącym „antropologię fizyczną z kulturową” oraz biologiczną (uważał, że człowiek jest biokulturowy); był krajoznawcą. W młodości studiował też astronomię. Należał do zespołu prof. J. Gąssowskiego poszukującego szczątków Mikołaja Kopernika w archikatedrze we Fromborku; badał kości czaszki i rekonstruował wygląd wielkiego astronoma.

Na Uniwersytecie Szczecińskim kierował Katedrą Etnologii i Antropologii Kulturowej. Żywo interesował się problematyką językoznawczą, w szczególności uralistyką. Pisał na temat etnogenezy ludów Północy. Jego wykłady o ludach uralskich cieszyły się dużą popularnością wśród studentów fennistyki.

Prof. Karol Piasecki jest autorem ponad 200 prac naukowych. Dla skandynawistów znaczącymi publikacjami są: dwutomowe dzieło Hiperborejczycy czyli ludy cyrkumborealne (2021); artykuły: Peczora – ślad zaginionego ludu, czyli o tym że warto czytać klasyków („Zwierciadło Etnologiczne” 1/2012); Bjarmia – tajemnicze królestwo skandynawskich sag („Zew Północy” 15/2013); The White Sea Pomorye and its inhabitants („Studia Maritima” 22/2009); „Laponia” Johanna Schefferusa jako źródło etnograficzne („Zwierciadło Etnologiczne” 2/2013); Pomorcy wczoraj i dziś. Słowiański etnos na wybrzeżach Północy („Roczniki Socjologii Morskiej” 23/2014) i in.

Profesor zamierzał wydać pracę o etnogenezie Saamów.

Cześć Jego pamięci!