Rozmowa kwalifikacyjna
Logopedia - studia stacjonarne
Kierunek: Logopedia, studia II stopnia
Postępowanie rekrutacyjne przewiduje rozmowę kwalifikacyjną.
Rozmowa kwalifikacyjna składa się z:
- Sprawdzianu wymowy
- Ustnego sprawdzianu wiadomości z zakresu logopedii obejmującego następujące zagadnienia:
- Wiedza o współczesnym języku polskim (morfem i rodzaje morfemów; wypowiedzenie i typy wypowiedzeń; związki między składnikami zdania; właściwości gramatyczne wyrazów; klasyfikacja błędów językowych);
- Fonetyka i fonologia (fonem a głoska; kategorie fonologiczne w języku polskim; fonotaktyka a fonostatystyka; systemy fonologiczne współczesnej polszczyzny; charakterystyka fonologiczna i fonetyczna samogłosek i spółgłosek; klasyfikacja samogłosek i spółgłosek; błędy fonetyczne; typy opozycji fonologicznych; upodobnienia; fonetyka międzywyrazowa);
- Ortofonia (polska norma ortofoniczna – historia i współczesność; wymowa wzorcowa a potoczna; problemy ortofoniczne związane z wymową samogłosek nosowych; ćwiczenia ortofoniczne w logopedii; ortografia a ortofonia; ocena ortofoniczna wypowiedzi);
- Rozwój mowy dziecka w normie i patologii (metody i narzędzia wykorzystywane w diagnozie rozwoju mowy; przebieg typowego rozwoju mowy dziecka - wybrane periodyzacje; warunki prawidłowego rozwoju mowy dziecka; endogenne i egzogenne przyczyny opóźnień w rozwoju mowy dziecka; specyficzne zaburzenie rozwoju języka (SLI); samoistny i niesamoistny opóźniony rozwój mowy; wpływ nieprawidłowego karmienia na rozwój narządów artykulacyjnych; wpływ zaburzeń oddychania i połykania na rozwój dziecka; zapobieganie zaburzeniom mowy u dzieci; rozwój słuchu fonemowego i sposoby jego usprawniania);
- Dyslalia - (definicje wybranych autorów: I. Styczek, S. Grabias, G. Jastrzębowska; przyczyny zaburzeń artykulacji; elizja, substytucja i deformacja - definicje; najczęściej notowane zaburzenia artykulacji; diagnoza dyslalii; etapy terapii zaburzeń artykulacji);
- Jąkanie - objawy niepłynności mówienia; rozwój jąkania; czynniki mające wpływ na powstanie i rozwój jąkania; różnica między rozwojową niepłynnością mowy a jąkaniem wczesnodziecięcym; podstawowe bloki ćwiczeń w programie ramowym terapii jąkania; metody najczęściej stosowane w terapii jąkania);
- Neurologopedia (afazja - przyczyny; wybrane definicje i klasyfikacje; ośrodki mowy i ich umiejscowienie; zaburzenia czytania i pisania współtowarzyszące afazji; zaburzenia ruchowe towarzyszące afazji; zaburzenia spostrzegania towarzyszące afazji; metody terapii afazji; dyzartria - przyczyny; wybrane definicje i klasyfikacje);
- Oligofrenologopedia (autyzm - przyczyny i zaburzenia komunikacji; zespół Aspergera - przyczyny i zaburzenia komunikacji; mózgowe porażenie dziecięce - przyczyny i zaburzenia komunikacji; zespół Downa - przyczyny i zaburzenia komunikacji);
- Surdologopedia (budowa i funkcjonowanie narządu słuchu; przyczyny uszkodzeń narządu słuchu; uszkodzenie słuchu w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznym i głębokim zgodnie z ustaleniami BIAP; rodzaj zaburzenia słuchu a lokalizacja uszkodzenia);
- Zaburzenia w czytaniu i pisaniu (niepowodzenia dzieci w początkowej nauce czytania i pisania - przyczyny; wpływ zaburzeń mowy na umiejętności w zakresie czytania i pisania);
- Emisja głosu (rodzaje torów oddychania; prawidłowy tor oddechowy; podparcie oddechowe; etapy nauki emisji głosu; następstwa nieprawidłowej emisji głosu);
- Profilaktyka logopedyczna.
Zalecana literatura:
- Chęciek M. (2007). Jąkanie. Diagnoza, terapia, program. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
- Czaplewska E., Milewski S. (red.) (2012). Diagnoza logopedyczna. Gdańsk: GWP.
- Dunaj B. (2006). Zasady poprawnej wymowy polskiej. Język Polski, LXXXVI, 161-172.
- Gałkowski T., Jastrzębowska J. (2003). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
- Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska G. (red.) (2005). Podstawy neurologopedii. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
- Krasowicz-Kupis G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Krasowicz-Kupis G. (2013). SLI i inne zaburzenia językowe. Gdańsk: GWP.
- Markowski A. (2007). Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Minczakiewicz E. (2001). Jak pomóc w rozwoju dziecka z zespołem Downa. Kraków: Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie.
- Nagórko A. (1997). Zarys gramatyki polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Pąchalska M. (1999). Afazjologia. Warszawa, Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Rocławska-Daniluk M. (2008). Czytanie i pisanie. Metodyka zajęć korekcyjno-wyrównawczych. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
- Rocławski B. (1986). Poradnik fonetyczny dla nauczycieli. Warszawa: WSiP.
- Styczek I. (1973). Badania eksperymentalne spirantów polskich s, š, ś ze stanowiska fizjologii i patologii mowy. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo.
- Tarasiewicz B. (2003). Mówię i śpiewam świadomie. Kraków: Universitas.
- Wierzchowska B. (1971). Wymowa polska. Warszawa: PZWS.
- Wiśniewski M. (2001). Zarys fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
- Wróbel H. (2001). Gramatyka języka polskiego. Kraków: Wydawnictwo Od Nowa.