XIX Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Solidarity and Utopia”, Gdańsk, 9-12 lipca 2017

Motywem przewodnim konferencji była solidarność, jedno z kluczowych pojęć współczesnej myśli i praktyki społeczno-politycznej, stanowiące niezbywalny element każdego projektu utopijnego, jak również podstawowy warunek zwycięstwa w walce z totalitaryzmem i dystopią. Ponowoczesne pojęcia utopijnej solidarności nie postulują radykalnej marginalizacji mniejszościowych, często kontrowersyjnych dyskursów na rzecz „wspólnego dobra” – tak jak to miało miejsce we wcześniejszych epokach. Wręcz przeciwnie, różnice i różnorodności inkorporowane są obecnie, niejako z założenia, w utopijne projekty lepszego świata. Ukierunkowane na redukcję antagonizmów poprzez dowartościowanie raczej niż zacieranie odmienności, projekty te zderzają się jednakże z odradzającym się w ostatnich czasach sentymentem do kulturowego monolitu i tradycyjnie pojmowanej solidarności grupowej.
 

Powstanie ponad ćwierć wieku temu ruchu i związku „Solidarność”, na którego czele stanął legendarny przywódca i późniejszy prezydent kraju, Lech Wałęsa, zapoczątkowało serię wydarzeń, które doprowadziły do zmian w społecznym, politycznym i ekonomicznym porządku świata z ich utopijnymi jak i dystopijnymi następstwami.