Czy w wyrażeniu bohater-narrator powinien być łącznik?
Wyrażenie bohater narrator można zapisać na dwa sposoby – z dywizem i bez niego, o czym mówią przepisy 25. i 51. Zasad pisowni zamieszczonych w Wielkim słowniku ortograficznym PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN 2010). Z łącznikiem piszemy zestawienia rzeczownikowe o członach równorzędnych, które oznaczają równoważne cechy lub funkcje osoby lub przedmiotu (przepis nr 25), bez dywizu natomiast zestawienia, w których człon drugi zestawienia pełni funkcję określenia członu pierwszego (przepis nr 51).
Oba zapisy są więc poprawne, jednakże jest między nimi drobna różnica znaczeniowa. Bohater narrator jest jak inżynier górnik – brak dywizu sugeruje, że jest to jakiś specjalny rodzaj bohatera. Bohater-narrator zaś jest niczym fryzjerka-kosmetyczka – dywiz wskazuje, że nazwa odnosi się do kogoś, kto jest w tej samej mierze bohaterem, co narratorem.
Aby zdecydować, który zapis będzie w danym przypadku bardziej odpowiedni, trzeba odnieść się do poetyki konkretnego tekstu, w którym występuje taka postać.
Jacek Kuchta