Czy istnieje w polszczyźnie wyraz „włóczykijowanie”?

Żaden słownik języka polskiego nie rejestruje takiego słowa. Jest ono jednak niekiedy używane w mowie potocznej, a przykłady jego użycia znalazłam w Internecie; najczęściej występują w blogach internetowych. Jak wynika z kontekstów jego użycia, ma ono charakter żartobliwy i oznacza zamiłowanie do włóczęgi.
Wyraz włóczykijowanie został utworzony od czasownika włóczykijować (się), a ten od rzeczownika włóczykij, który nazywa ‘kogoś, kto lubi się włóczyć’. Rzeczownik włóczykij zyskał ostatnio w polszczyźnie pewną popularność dzięki postaci Włóczykija, bohatera książek Tove Jansson o Muminkach.
Rzeczownik włóczykijowanie powstał poprzez dodanie do tematu czasownika włóczykijować sufiksu ‑nie (jak np. maszerowanie < maszerować, dekorowanie < dekorować), a czasownik włóczykijować ‘być włóczykijem’ – poprzez dodanie do tematu rzeczownika włóczykij przyrostka ‑ować (jak np. królować ‘być królem’ < król, sędziować < sędzia, prezesować < prezes). Oba wyrazy zostały zatem utworzone regularnie, jak wiele innych polskich wyrazów. Wydaje się, że zarówno czasownik włóczykijować, jak i rzeczownik włóczykijowanie są się neologizmami całkiem udanymi.

Natalia Szemil