Jak wyjaśnić szerzenie się błędnych zapisów typu „super okazja”?

O ile wiem, cząstkę super powinno się z następującym po niej rzeczownikiem pisać łącznie. Dlaczego zatem w różnego rodzaju ulotkach promocyjnych występują niemal bezwyjątkowo formy super okazja, super cena czy super promocja?

Ponieważ super- jest w podanych wyrazach przedrostkiem, jest to niewątpliwie zapis błędny. Wyraz super bywa jednak w języku polskim używany także jako przymiotnik o znaczeniu ‘świetny’, ‘wspaniały’ oraz jako przysłówek o znaczeniu ‘świetnie, wspaniale’. Użytkownicy języka polskiego na ogół nie odróżniają tych różnych funkcji jednej formy i popełniają liczne błędy.
Wyraz super może być używany dwojako, albo jako przysłówek, np. zrobić coś super, ona wygląda super (por. zrobić coś świetnie, ona wygląda wspaniale), albo jako przymiotnik, np. ta sukienka jest super, kolacja była super (por. ta sukienka jest wspaniała, kolacja była świetna). Zarówno przymiotnik, jak i przysłówek super piszemy osobno z innymi wyrazami.
Ponadto cząstka super może być łączona z rzeczownikiem, przymiotnikiem czy przysłówkiem dla utworzenia nowego wyrazu, np. superagent, superlekki, superszybko. Taką całość piszemy łącznie, ponieważ super‑ pełni w tym nowym wyrazie funkcję przedrostka, tak jak w rzeczownikach supermarket czy superman, których łączna pisownia nie budzi na ogół wątpliwości.
Błędna pisownia rozłączna wyrazów podanych w pytaniu jest zatem konsekwencją uzyskania w polszczyźnie przez cząstkę super – ale tylko w niektórych użyciach – statusu samodzielnego wyrazu.

Kamila Cajmer