Spotkanie z autorką Christiane Hoffmann
Christiane Hoffmann jest dziennikarką, od grudnia 2021 pracuje jako zastępczyni rzecznika prasowego rządu Republiki Federalnej Niemiec, a od roku 2022 jest zastępczynią szefa Biura Prasowego i Informacji Rządu Federalnego.
Oprócz tego, że autorka jest osobą publiczną, która ma głęboką historyczną świadomość wydarzeń związanych z II wojną światową, ale jest również jedną z tych, których historia dotknęła bardzo osobiście poprzez losy jej rodziny.
Wiele razy czytaliśmy podobne historie o Polakach, którzy musieli opuścić tereny przyłączone po II wojnie światowej do Związku Radzieckiego, ale i o Niemcach z Prus Wschodnich, z Pomorza i Śląska. Wydawałoby się, że temat ten przepracowało już pokolenie urodzone po wojnie, a Heimattourismus odchodzi w zapomnienie. Tym, którzy interesują się literaturą, historią czy socjologią nieobcy jest też wątek znajdowania sobie nowego miejsca do życia wśród „poniemieckich” mebli i naczyń przez tych, którzy przybyli do nas po wojnie ze wschodu. I to nie tylko z literatury pióra Stefana Chwina czy Pawła Huelle.
Wydawałoby się, że tematyka ta powinna odchodzić w zapomnienie, że młodzi ludzie nie będą mieli potrzeby się nim zajmować. A jednak… To w ostatnim czasie napisane zostały bardzo poczytne książki Karoliny Kuszyk „Poniemieckie”, czy „Antropolis. Współczesny Gdańsk w wymiarze symbolicznym” Barbary Bossak-Herbst, to w 2022 roku Muzeum Gdańska zaprezentowało wystawę „Wolę o tym nie mówić”, która cieszy się dużym zainteresowaniem.
Może właśnie ten dystans czasowy, który potrzebny jest do wyważonego obrazu czasów wojny i powojennych, pomaga naszemu pokoleniu na nowo zmierzyć się z tym tematem. Dlatego bardzo polecamy lekturę „Wszystko, czego nie pamiętamy” Christiane Hoffmann, pożegnania z utraconymi stronami ojczystymi, ale także książki o funkcjonowaniu pamięci historii przeżytej osobiście i stosunku do ludzi, którzy mieszkali przed nami w naszych domach. Jej relacja jest znakomitą „opowieścią drogi”, esejem o niemieckim zmaganiu się z przeszłością, jak i rozmową z nami mieszkającymi w „poniemieckiej” przestrzeni miast i wsi.
O czym dokładnie opowiada książka? 22 stycznia 2020 roku Christiane Hoffmann wyruszyła ze wsi na Dolnym Śląsku. Szła 550 kilometrów na zachód trasą, którą przebył kiedyś jej ojciec, uciekając przed Armią Czerwoną zimą 1945 roku. Ucieczka ojca ukształtowała życie dziewięciolatki, pozostała raną, jak w przypadku wielu rodzin. Po śmierci ojca córka wróciła do Rosenthal, zwanego obecnie Różyną. Podczas swojej wędrówki Christiane Hoffmann szukała teraźniejszości w przeszłości, historii i jej blizn. Prowadziła rozmowy - z innymi ludźmi i z samą sobą. O tym, jak przepracowała dla siebie historię swojej rodziny, traktuje właśnie jej książka.
Przenosi ona pamięć o ucieczce i wypędzeniu w XXI wiek i przypomina o okropnościach wojny. Przeplata historię rodzinną z historią, relacje naocznych świadków ze spotkaniami po drodze. Ale jest to przede wszystkim książka bardzo osobista, napisana językiem literackim o poszukiwaniu ojca i jego historii, tego, co wyparł, aby przetrwać.
Wszystkich zainteresowanych szczegółowym opisem książki zapraszamy na stronę Centrum Herdera UG, na której jeden z naszych czytelników – Witold Żylicz – próbuje zainspirować nas do tej lektury: Christiane Hoffmann „Alles, was wir nicht erinnern”. Poleca Witold Żylicz – Centrum Herdera (ug.edu.pl)
Zainteresowanych prosimy o wypełnienie formularza zgłoszeniowego dostępnego na stronie Centrum Herdera UG.