Jak odmienia się nazwisko „Gongol” (w odniesieniu do mężczyzny)?
Zasady polskiej fleksji nakazują, o ile tylko to możliwe, włączanie nazwisk do modeli deklinacyjnych właściwych rzeczownikom pospolitym. Podstawą fonetyczną odpowiedniego wzoru fleksyjnego jest postać fonetyczna zakończenia nazwiska. Nazwiska męskie zakończone na spółgłoskę oraz samogłoskę -a lub -o w liczbie pojedynczej odmieniają się jak rzeczowniki. Nazwiska takie jak Gongol, zakończone na spółgłoskę, odmieniają się analogicznie do męskoosobowych rzeczowników pospolitych o takim samym zakończeniu, nazwisko Gongol odmienia się więc na przykład jak rzeczownik król, a zatem następująco: D. Gongola, C. Gongolowi, B. Gongola, N. Gongolem, Msc. Gongolu. Wśród form fleksyjnych nazwisk – w odróżnieniu od innych rzeczowników – użycie wołacza jest w polszczyźnie bardzo rzadkie, chociaż teoretycznie jego utworzenie jest możliwe. Jest on równy mianownikowi, a więc w wypadku nazwiska Gongol brzmi: (panie) Gongol. Zwracanie się do kogoś po nazwisku jest jednak w naszej kulturze uważane za niegrzeczne.
Małgorzata Trzebiatowska