Jak odmienia się nazwisko „Glinke”?

Nazwiska męskie pochodzenia niemieckiego zakończone na -e odmieniamy w liczbie pojedynczej jak przymiotniki. Wyjątek stanowią narzędnik i miejscownik, w których nazwiska takie przyjmują końcówkę ‑em. Męskie nazwisko Glinke odmienia się więc następująco: M. Glinke, D. Glinkego, C. Glinkemu, B. Glinkego, N. Glinkem, Msc. Glinkem. Można też tego nazwiska nie odmieniać, ale tylko jeśli zostanie ono poprzedzone imieniem lub rzeczownikiem pospolitym, np. M. senator Glinke, D. senatora Glinke, C. senatorem Glinke, B. senatora Glinke, N. senatorowi Glinke, Msc. senatorze Glinke. Jest to dopuszczalne ułatwienie, jednak elegantsze jest odmienianie tego nazwiska, np. M. senator Glinke, D. senatora Glinkego, C. senatorowi Glinkemu, B. senatora Glinkego, N. senatorem Glinkem, Msc. senatorze Glinkem.  Nazwisk żeńskich zakończonych na -e nie odmieniamy, toteż w odniesieniu do kobiety nazwisko Glinke jest nieodmienne. W liczbie mnogiej natomiast nazwisko to odmienia się jak rzeczowniki męskoosobowe, tj. M. Glinkowie, D. Glinków, C. Glinkom, B. Glinków, N. Glinkami, Msc. Glinkach. Można też tego nazwiska nie odmieniać, jeśli poprzedzimy je imionami lub rzeczownikiem pospolitym, elegantsza jest jednak wersja odmieniona, np. M. Anna i Jan Glinkowie // Anna i Jan Glinke, państwo Glinkowie // państwo Glinke.