Jak odmieniamy nazwisko „Rusinek”?
W języku polskim odmieniamy każde nazwisko, dla którego można znaleźć wzorzec odmiany. W wypadku nazwiska Rusinek wzorzec taki istnieje, gdy jest to nazwisko męskie (pan Rusinek odmienia się jak mędrek), nie ma go zaś dla nazwiska żeńskiego (rzeczowniki rodzaju żeńskiego nie kończą się w polszczyźnie na spółgłoski twarde), które w związku z tym pozostaje nieodmienne.
Odmieniając w rodzaju męskim nazwiska polskie dwu- lub wielosylabowe, w których wygłosowa spółgłoska ‑k jest poprzedzona samogłoską e, opuszczamy tę samogłoskę w przypadkach zależnych, analogicznie do równobrzmiących rzeczowników pospolitych, np. Fiołek – D. Fiołka, bo fiołek – D. fiołka. W pozostałych nazwiskach o opuszczeniu lub zachowaniu e w odmianie decyduje tradycja.
W liczbie mnogiej nazwisko Rusinek odmienia się według wzorca odmiany rzeczowników męskoosobowych.
Nazwisko Rusinek odmieniamy zatem w następujący sposób:
mianownik: pan Rusinek, pani Rusinek, państwo Rusinkowie;
dopełniacz: pana Rusinka, pani Rusinek, państwa Rusinków;
celownik: panu Rusinkowi, pani Rusinek, państwu Rusinkom;
biernik: pana Rusinka, panią Rusinek, państwa Rusinków;
narzędnik: panem Rusinkiem, panią Rusinek, państwem Rusinkami;
miejscownik: panu Rusinku, pani Rusinek, państwu Rusinkach.
Michał Werner