Jan Vennegoor of Hesselink – odmiana nazwiska

Fani sportu oraz dziennikarze wciąż borykają się z problemem odmiany i męczącej pisowni wielu przeróżnych nazwisk piłkarskich. Jeżeli chodzi o nazwisko tego holenderskiego piłkarza, pochodzi ono z XVII wieku. Holender zawdzięcza je przodkom, którzy nie mogli osiągnąć porozumienia w czasie pewnego wesela. Zarówno ród Vennegoorów, jak i Hesselinków miały w tamtym okresie równy status społeczny. Dlatego rodziny zdecydowały, że para wywodząca się z tychże rodów będzie używała dwóch nazwisk tworzących jedno dwuczłonowe („of” oznacza „lub”). Idąc tym tropem, śladem historii nazwiska głównego bohatera niniejszego tekstu, należy uznać, że mamy do czynienia z dwuczłonowym nazwiskiem obcego pochodzenia. Takie nazwiska „zakończone w wymowie lub pisowni na spółgłoskę odmieniają się jak polskie imiona i nazwiska lub rzeczowniki pospolite żywotne zakończone na te spółgłoski” (Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Warszawa 2002: 67). Wobec tego oba człony – Vennegoor i Hesselink – będą się odmieniały (z podobną sytuacją mamy do czynienia np. w nazwisku Mendelssohn-Bartholdy, DB. Mendelssohna-Bartholdy’ego itd.). A co w takim razie z cząstką „of”? „Elementy takie, jak np. francuskie Saint-, de, niemieckie von, holenderskie van, arabskie Ibn, irlandzko-amerykańskie Mac, Mc (pisane z reguły łącznie z nazwiskiem) nie odmieniają się” (ib.: 72). Tak samo dzieje się ze spójnikiem „of”.
 Odmiana: M. Jan Vennegoor of Hesselink, D. Jana Vennegoora of Hesselinka, C. Janowi Vennegoorowi of Hesselinkowi, B. Jana Vennegoora of Hesselinka, N. Janem Vennegoorem of Hesselinkiem, Ms. Janie Vennegoorze of Hesselinku.

Maciej Markowski