Nazwiska rzeczownikowe zakończone na ‑a odmieniają się w liczbie mnogiej jak rzeczowniki męskoosobowe: M. (Joanna i Janusz) Mierzwowie, D. (Joanny i Janusza) Mierzwów, C. (Joannie i Januszowi) Mierzwom, B. (Joannę i Janusza) Mierzwów, N. (Joanną i Januszem) Mierzwami, Msc. (Joannie i Januszu) Mierzwach.
Aleksandra Muszarska
Wszystkie nazwiska, które można włączyć do jakiegoś wzorca odmiany polskich wyrazów pospolitych, należy odmieniać. Nazwisko Jamurkiewicz podlega odmianie w zależności od płci jego nosiciela. W odniesieniu do kobiety nazwisko to jest nieodmienne, np. M. Joanna Jamurkiewicz, D. Joanny Jamurkiewicz, C. Joannie Jamurkiewicz, B. Joannę Jamurkiewicz, N. Joanną Jamurkiewicz, Msc. Joannie Jamurkiewicz. W odniesieniu do mężczyzny nazwisko to odmienia się w liczbie pojedynczej jak rzeczowniki rodzaju męskiego żywotne o tym samym zakończeniu, a więc np. jak biegacz: M. Jan Jamurkiewicz, D. Jana Jamurkiewicza, C. Janowi Jamurkiewiczowi, B. Jana Jamurkiewicza, N. Janem Jamurkiewiczem, Msc. Janie Jamurkiewiczu. W liczbie mnogiej nazwisko to odmienia się jak rzeczowniki rodzaju męskiego osobowe: M. Joanna i Jan Jamurkiewiczowie, D. Joanny i Jana Jamurkiewiczów, C. Joannie i Janowi Jamurkiewiczom, B. Joannę i Jana Jamurkiewiczów, N. Joannę i Janem Jamurkiewiczami, Msc. Joannie i Janie Jamurkiewiczach.
Odmiana nazwiska Itrych zależy od płci jego nosiciela. Nazwisko żeńskie Itrych nie odmienia się, np. M. Maria Itrych, D. Marii Itrych, C. Marii Itrych, B. Marię Itrych, N. Marią Itrych, Msc. Marii Itrych. Nazwisko męskie odmienia się w liczbie pojedynczej jak rzeczowniki rodzaju męskiego żywotne o tym samym zakończeniu (np. jak szach), np. M. Marcin Itrych, D. Marcina Itrycha, C. Marcinowi Itrychowi, B. Marcina Itrycha, N. Marcinem Itrychem, Msc. Marcinie Itrychu. W liczbie mnogie nazwisko to odmienia się jak rzeczowniki męskoosobowe, np. M. Maria i Marcin Itrychowie, D. Marii i Marcina Itrychów, C. Marii i Marcinowi Itrychom, B. Marię i Marcina Itrychów, N. Marią i Marcinem Itrychami, Msc. Marii i Marcinie Itrychach.
Przy odmianie nazwisk należy się kierować przede wszystkim możliwością przyporządkowania danego nazwiska jakiemuś wzorcowi. Nazwiska męskie i żeńskie zakończone w mianowniku liczby pojedynczej na ‑a odmieniają się jak rzeczowniki pospolite rodzaju żeńskiego o tym zakończeniu. W języku polskim istnieje rzeczownik pospolity skucha, więc odmieniając nazwisko męskie Skucha, należy posługiwać się wzorcem odmiany tego słowa: M. Skucha, D. Skuchy, C. Skusze, B. Skuchę, N. Skuchą, Msc. Skusze.
Agnieszka Kleczyńska
Zgodnie z zasadami odmiany nazwisk (zamieszczonymi m.in. w Słowniku nazw własnych Jana Grzeni z 2002 r.) żeńskie nazwisko Hajs się nie odmienia, natomiast nazwisko męskie odmieniamy jak tak samo zakończone rzeczowniki pospolite rodzaju męskiego żywotne, np. jak lis lub kos, a więc następująco: M. Hejs, D. Hejsa, C. Hejsowi, B. Hejsa, N. Hejsem, Msc. Hejsie.
W liczbie mnogiej nazwisko Hejs odmienia się jak rzeczowniki pospolite męskoosobowe, czyli następująco: M. Hejsowie, D. Hejsów, C. Hejsom, B. Hejsów, N. Hejsami, Msc. Hejsach.
Andrzej Karolczak
Nazwisko Czajka odmienia się następująco:
a) w liczbie pojedynczej, gdy mówimy o panu lub pani noszących to nazwisko: M. Czajka, D. Czajki, C. Czajce, B. Czajkę, N. Czajką, Msc. Czajce;
b) w liczbie mnogiej, gdy mówimy o państwu noszących to nazwisko: M. Czajkowie, D. Czajków, C. Czajkom, B. Czajków, N. Czajkami, Msc. Czajkach.
Justyna Turowska
Nazwiska męskie zakończone w wymowie lub pisowni na spółgłoskę odmieniają się jak polskie imiona lub rzeczowniki pospolite żywotne zakończone na tę spółgłoskę. W związku z tym nazwisko Świgost odmienia się jak np. delegat i w celowniku liczby pojedynczej przyjmuje formę Świgostowi. W celowniku liczby mnogiej rzeczowników występuje tylko jedna końcówka: ‑om, toteż celownik liczby mnogiej nazwiska Świgost brzmi Świgostom.
Patrycja Lipińska
Odmiana nazwiska Labus zależy od płci jego nosiciela. W odniesieniu do mężczyzny nazwisko to odmienia się jak rzeczowniki pospolite męskożywotne o tym samym zakończeniu (np. jak wiarus), a więc w następujący sposób: M. (kto?) Labus, D. (kogo?) Labusa, C. (komu?) Labusowi, B. (kogo?) Labusa, N. (kim?) Labusem, Msc. (o kim?) Labusie. W odniesieniu do kobiety nazwisko to się nie odmienia, a więc we wszystkich przypadkach przybiera tę samą formę, np. M. Anna Labus, D. Anny Labus, C. Annie Labus, B. Annę Labus, N. Anną Labus, Msc. Annie Labus. Natomiast w odniesieniu do pary małżeńskiej nazwisko Labus odmienia się jak rzeczowniki męskoosobowe, czyli następująco: M. Labusowie, D. Labusów, C. Labudom, B. Labusów, N. Labusami, Msc. Labusach.
Nazwiska męskie zakończone na spółgłoskę odmieniają się w liczbie pojedynczej jak rzeczowniki pospolite rodzaju męskiego żywotne zakończone na tę samą spółgłoskę. Nazwisko Kożuch odmienia się zatem jak rzeczownik pospolity szach, a zatem: M. Kożuch, D. Kożucha, C. Kożuchowi, B. Kożucha, N. Kożuchem, Msc. Kożuchu. Od odmiany rzeczownika pospolitego kożuch odmiana męskiego nazwiska Kożuch różni się w bierniku (kożuch – Kożucha).
Natomiast w liczbie mnogiej nazwiska o fleksji rzeczownikowej mają wspólny zestaw końcówek, charakterystyczny dla odmiany męskoosobowej (M. ‑owie, D. ‑ów, C. ‑om, B. ‑ów, N. -ami, Msc. ‑ach). Nazwisko Kożuch przyjmuje zatem następujące formy: M. Kożuchowie, D. Kożuchów, C. Kożuchom, B. Kożuchów, N. Kożuchami, Msc. Kożuchach.
Wszystkie nazwiska męskie zakończone na spółgłoskę są odmienne, nie można ich zatem pozostawić w formie nieodmienionej, ponieważ jest to błędem. Odmieniają się one jak rzeczowniki pospolite rodzaju męskiego żywotne lub imiona męskie zakończone na tę samą spółgłoskę. Ponadto nazwiska zakończone na ‑ek mają w na ogół temacie e ruchome, które znika przy odmianie przez przypadki. Męskie nazwisko Jureczek odmienia się jak imię Jureczek, a więc następująco: M. Jureczek, D. Jureczka, C. Jureczkowi, B. Jureczka, N. Jureczkiem, Msc. Jureczku.
