Biogram dr hab. Grzegorz Piotrowski, prof UG

kierownik Zakładu Kulturoznawstwa – pokój 4.36 lub 4.44

 

Wykształcenie: magister muzykologii (seminarium prof. J. Stęszewskiego) – UAM (1999); magister filologii polskiej (seminarium dr. F. Tomaszewskiego) - UG (2001); Podyplomowe Studium Emisji Głosu dla Nauczycieli Akademickich (klasa B. Borowskiej-Kropielnickiej) – UAM (2004); doktor muzykologii (promotor: prof. J. Stęszewski) – Wydział Historyczny UAM (2004); artysta estrady – egzamin eksternistyczny ZASP (2011); historia filmu (u prof. M. Hendrykowskiej) – UAM (1997–1998); kursy wokalne (m.in. u D. Kaelina)

 

Stypendia i nagrody: nagroda naukowa Rektora UG pierwszego stopnia (2017); stypendium MEN (1997–1998); nagrody artystyczne na festiwalach piosenki

 

Praca: Katedra Muzykologii UAM (1999–2004); Akademia Muzyczna w Gdańsku (od 2005 na kierunku Jazz i muzyka estradowa); Katedra Kulturoznawstwa UG (2007–2016); Instytut Badań nad Kulturą UG (od 2016); Collegium Civitas w Warszawie (od 2017 na studiach podyplomowych Muzyka w Mediach); współpraca: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Teatr Wielki – Opera Narodowa, Fundacja Meakultura, Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Instytut Adama Mickiewicza, Polskie Radio, „Res Facta Nova” (recenzent naukowy), The Kurt Weill Foundation for Music w Nowym Jorku, Deutsche Kinemathek w Berlinie; wykłady gościnne, recitale i występy w spektaklach muzycznych i dramatycznych; juror i trener na warsztatach dla wokalistów i aktorów; członek Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami oraz Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu

 

Tematyka prowadzonych badań: twórczość Jarosława Iwaszkiewicza, jazz i muzyka popularna, Paweł Mykietyn, Kurt Weill, opera, performatyka muzyczna, sztuka aktora filmowego, szkło Huty „Niemen”, sztuka gejowska

 

Publikacje:

 

Książki

Muzyka popularna. Nasłuchy i namysły, Warszawa 2016.

Fortepian ze Sławska. Muzyka w prozie fabularnej Jarosława Iwaszkiewicza, Toruń 2010.

Siedem grzechów śmiertelnych. Libretto nowe na motywach Bertolta Brechta, Żary 2008 (współautorstwo z K. Wojciechowską).

Pre-teksty. Myśli czytelnika i widza, Toruń 2007.

Ałła Pugaczowa – fenomen piosenkarstwa rosyjskiego, Toruń 2003.

 

Rozprawy i przyczynki

La lumière. Hélène Casella – francuska przyjaciółka Karola Szymanowskiego, „Teksty Drugie” 2019, nr 1 [w druku].

Istnienia poszczególne. Emigracja polskich muzyków jazzowych i rozrywkowych, „Kultura Współczesna” 2018, nr 1.

Transnarodowa, czyli wszędzie Obca? Syndrom aktorstwa filmowego Anny Prucnal, „Kwartalnik Filmowy” 2016, nr 95 (współautorstwo z K. Szymańskim).

Wszystko jest życiem, wszystko jest muzyką. O muzyczności „Martwej Pasieki” Jarosława Iwaszkiewicza, [w:] Transpozycje. Muzyka w nowoczesnej literaturze europejskiej, red. T. Górny, A. Hejmej, Kraków 2016.

Juraja Herza sposób na stylizację rzeczywistości. Przypadek „Morgiany”, „Kwartalnik Filmowy” 2015, nr 89–90.

Ma dissidence. Sztuka piosenki Anny Prucnal, „Kwartalnik Filmowy” 2015, nr 91.

Teatr piosenki, „Teksty Drugie” 2014, nr 4.

Marilyn Monroe 1962, „Kwartalnik Filmowy” 2013, nr 83–84 (współautorstwo z K. Szymańskim).

Muzyka popularna jako sztuka performatywna, [w:] Zwrot performatywny w estetyce, pod red. L. Bieszczad, Kraków 2013.

Syndrom Pogorelicia. O performatywności w muzyce, [w:] Performatywne wymiary kultury, pod red. K. Skowronek i K. Leszczyńskiej, Kraków 2012.

Jak Pani nie wstyd (tak śpiewać)! Spektakl piosenki Anny Prucnal, [w:] Spojrzenie – spektakl – wstyd, red. naukowa J. Potkański, R. Pruszczyński, Warszawa 2011 (współautorstwo z K. Szymańskim).

Jak uczynić nieintencjonalne intencjonalnym? Refleksje o wychowaniu przy okazji pewnego koncertu, „Sztuka, Kultura, Edukacja” 2011, nr 2 (współautorstwo z K. Szymańskim).

„Chciałbym być sobą…”. Muzyka popularna: od wartości estetycznych do pozaestetycznych, [w:] Sztuka i wychowanie. Współczesne problemy edukacji estetycznej, red. K. Pankowska, Warszawa 2010.

O emisji głosu, „Życie Szkoły” 2010, nr 8.

Francuska przyjaciółka Szymanowskiego – Hélène Kahn-Casella, „Ruch Muzyczny” 2008, nr 5.

Nowa miłość Starego. Jarosław Iwaszkiewicz – Jerzy Błeszyński, [w:] Lektury płci. Polskie (kon)teksty, pod red. M. Dąbrowskiego, Warszawa 2008.

Podwójny świat. Uwagi o narracji i tożsamości w tekstach homoseksualnych Jarosława Iwaszkiewicza, „Teksty Drugie” 2007, nr 6.

Z dziejów polskiej ortografii, „Łużyckie Zeszyty Naukowe” 2007, nr 3.

Muzyka ludowa Dolnych Łużyc. Przekaz – interpretacja – inspiracja, „Łużyckie Zeszyty Naukowe” 2006, nr 2 (współautorstwo z K. Wojciechowską).

„Barkarola o zmierzchu“. Muzyczny język w prozie fabularnej Jarosława Iwaszkiewicza, „Przegląd Filozoficzno-Literacki” 2005, nr 1–2.

Niemen i inni. Uwagi o rynku polskiego szkła międzywojennego, „Art & Business” 2005, nr 5; przedruk: „Pressglas – Korrespondenz” 2007, nr 1.

Wokół sceniczności „Lulu” Albana Berga, [w:] Teorie opery, pod red. M. Jabłońskiego, Poznań 2004.

Temat muzyczny – temat literacki, [w:] Wariacje na temat. Studia literackie, pod red. J. Abramowskiej, A. Czyżak, Z. Kopcia, Poznań 2003.

Zrozumieć krzyk. W stronę muzykologii rocka, [w:] A po co nam rock. Między duszą a ciałem, pod red. W.J. Burszty i M. Rychlewskiego, Warszawa 2003.

„Jazz w mazowieckiej głuszy”. O muzycznej wielokulturowości w opowiadaniach Jarosława Iwaszkiewicza, [w:] Wokół kategorii narodowości, wielokulturowości i uniwersalizmu w muzyce polskiej, red. A. Matracka-Kościelny, Warszawa 2002.

 

Wybrane eseje (od 2008 roku)

O losach klasycznego musicalu amerykańskiego, „Meakultura. Muzyka, Edukacja, Artyści” 2018, nr 277, www.meakultura.pl/kosmopolita/o-losach-klasycznego-musicalu-amerykanskiego-1940.

W pionie. Jan Stęszewski (1929–2016), „Res Facta Nova. Teksty o Muzyce Współczesnej” 2016 [2018], nr 17.

Latarnik dziecięcej wyobraźni, „Kwartalnik Filmowy” 2015, nr 89–90.

Fortepian Mykietyna, [w:] Mykietyn Piano. Solo, Duo, with Orchestra, [płyta CD], Warszawa 2014.

Lutosławski marginalny i zmarginalizowany, [w:] Lutosławski / świat / the world, red. A. Suprynowicz, t. 5, Lutosławski / codzienność / daily life, [zestaw płyt CD i DVD], Warszawa 2014.

Matnia, czyli „Król Lear” Pawła Mykietyna, „Notatnik Teatralny” 2013, nr 72–73.

Muzyka kameralna Pawła Mykietyna, [w:] Paweł Mykietyn, Warsaw Modern Duo, Chamber Works, [płyta CD], Warszawa 2013.

Jazz na Pomorzu, „Meakultura. Muzyka, Edukacja, Artyści” 2012, nr 16, meakultura.pl/publikacje/jazz-na-pomorzu-225.

Mykietyn. Teatr, [w:] Mykietyn. Muzyka. Teatr, [płyta CD], [Warszawa 2012].

Optymistyczne piękno. Od i do „Słowika” Igora Strawińskiego, [w:] Strawiński. Słowik, oprac. M. Fedisz, I. Witkowska, [program TW–ON], Warszawa 2012.

Paweł Mykietyn. Muzyka jako metafora, [w:] 10. Festiwal Sacrum Profanum, red. F. Berkowicz, D. Cichy, Kraków 2012.

Krzysztof Jung – reaktywacja, „Zeszyty Literackie” 2011, nr 4.

Przypowieść z księżycem w tle. „Rozkwit i upadek miasta Mahagonny” Kurta Weilla i Bertolta Brechta, [w:] Bliżej opery. Twórcy – dzieła – konteksty, pod red. J. Mianowskiego i R. D. Golianka, Toruń 2010.

Między słowem a słówkiem, [w:] Dwa słowa. Moniuszko & Tansman, oprac. P. Matwiejczuk, [program TW–ON], Warszawa 2009.

Ohyda! Ohyda! Retrospektywa Francisa Bacona w Tate Britain, „Odra” 2009, nr 4 (współautorstwo z K. Szymańskim).

[Korngold, Martinů, Szałowski, Wars, Weill], [w:] Emigranci, pod red. A. Suprynowicza, J. Puciaty, K. Naliwajek-Mazurek, Warszawa 2008.

 

Artykuły w Encyklopedii muzycznej PWM. Część biograficzna, pod red. E. Dziębowskiej, t. 8–12, PWM, Kraków 2004–2012: Pugaczowa Ałła Borisowna, Santor Irena, Sipińska Urszula Aleksandra, Strauss, Streisand Barbra, Suppè Franz von, Tatum Art, Tiomkin Dimitri, Trenet Charles, Tristano Lennie, Umer Magda, Vartan Sylvie, Vaughan Sarah, Villas Violetta, Vondráčková Helena, Waller Fats, Warska Wanda, Washington Dinah, Weill Kurt, Wertinski Aleksandr, Wilson Teddy, Wojnowska Elżbieta, Wysocki Władimir, Young Lester, Zimmermann Walter.

 

Prace redakcyjne i edytorskie

Opracowanie listów Jarosława Iwaszkiewicza do Jerzego Błeszyńskiego [wybór: Listy ze Sztokholmu i Monachium do Jerzego Błeszyńskiego, oprac. i przypisami opatrzył G. Piotrowski, „Odra” 2011, nr 4].

Opracowanie tekstów Romana Bergera [Chopin i Szymanowski a współczesność;  Sens muzyki artystycznej („poważnej”); Roman Berger. Słowo o autorze, wykaz wybranych kompozycji i publikacji, oprac. i bibliografię zestawił G. Piotrowski, „Res Facta Nova. Teksty o Muzyce Współczesnej” 2001, nr 4].

 

Wywiady

Jestem człowiekiem zespołu. Rozmowa z Krystyną Stańko, „Meakultura. Muzyka, Edukacja, Artyści” 2017, nr 262, http://meakultura.pl/wywiady/jestem-czlowiekiem-zespolu-rozmowa-z-krystyna-stanko-1915.

Czuję się wolnym człowiekiem. Z Pawłem Mykietynem rozmawia Grzegorz Piotrowski, „Res Facta Nova” 2012, nr 13.

 

Varia (wybór)

Krzysztof Komeda; Henryk Wars, [w:] Sto lat muzycznej emigracji. Kompozytorzy polscy za granicą (1918–2018), według koncepcji M. Wieczorek, red. B. Bolesławska-Lewandowska i in., Gliwice 2018.

Norma Gruberovej, „Dwutygodnik” 2017, nr 204, www.dwutygodnik.com/artykul/7001-norma-gruberovej.html.

Mistrz w formie, „Tygodnik Powszechny” 2011, nr 40.

Anna Prucnal w Berlinie, www.e-teatr.pl, 2010 (współautorstwo z K. Szymańskim).

Biograf się waha, bohater – wymyka, „Odra” 2010, nr 11.

Jazzmani wobec klasyki, „Ruch Muzyczny” 2010, nr 10 (współautorstwo z A. Galewską).

Bard o sobie, „Nowe Książki” 2007, nr 1.

Był taki rock, „Nowe Książki” 2006, nr 2.

Gitary z naszych stron, „Nowe Książki” 2006, nr 5.

Stonesi o The Rolling Stones, „Nowe Książki” 2006, nr 11.

Strony księżyca, „Nowe Książki” 2006, nr 6.

Marysia, Maria i duchy, „Zeszyty Literackie” 2005, nr 3.

A także recenzje i artykuły m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Klasyce”, „Ruchu Muzycznym”, „Toposie”, „Zeszytach Literackich” oraz na portalach e-teatr.pl, meakultura.pl.

 

Kontakt: peter_kilbourn@op.pl

 

Pokaż rejestr zmian

Data publikacji: czwartek, 7. Kwiecień 2016 - 02:43; osoba wprowadzająca: Helena Draganik Ostatnia zmiana: niedziela, 17. Maj 2020 - 19:48; osoba wprowadzająca: Helena Draganik