21-22 października 2010 r.

organizowana przez Zakład Dydaktyki Języka Polskiego Instytutu Filologii Polskiej odbyła się w dniach 21-22 października 2010 r. w auli 1.45 na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego, ul. Wita Stwosza 55. Konferencję otworzyli: dziekan Wydziału Filologicznego, prof. UG, dr hab. Andrzej Ceynowa i wicedyrektor Instytutu Filologii Polskiej, prof. UG, dr hab. Jolanta Kowalewska-Dąbrowska. Wzięli w niej udział naukowcy z największych ośrodków akademickich w Polsce.

Pierwszy dzień konferencji poświęcony był: czytelnikowi multimedialnemu oraz bezinteresownej radości czytania zderzonej z instytucjonalnymi pragmatyzmami. W pierwszej części prof. UG, dr hab. Marek Adamiec z UG, znawca papieru i książki elektronicznej oraz sposobów istnienia tekstów literackich w Internecie, wygłosił pochwałę książki tradycyjnej jako najbardziej udanego wynalazku człowieka. Najbardziej udanego, gdyż nie są w stanie ograniczyć jej w żaden sposób ani ułomny zapis elektroniczny, który pozwala w jednej chwili zastąpić każdy tekst w sieci innym, ani cyfrowa przepaść w dostępie do informacji i wiedzy. Przywołując Umberto Eco mówił o nieśmiertelności i zmysłowej urodzie książki odpornej na techniczne ograniczenia i katastrofy.

Pochwałę czytelnika naiwnego wygłosiła z kolei dr Ewa Dunaj z UMCS Lublin, mówiąc o nieczytaniu jako o wstydliwej chorobie. Prelegentka za Pierre Bayardem wyróżniła dwa stadia tej choroby: nieczytanie i nie-czytanie. W pierwszym przypadku mowa jest o książce nieznanej, w drugim zaś o książce przekartkowanej, znanej ze słyszenia, bryku czy recenzji lub o książce dawno zapomnianej. Takie nie-czytanie i umiejętność improwizowania na temat nieczytanego tytułu należą przecież do najbardziej brudnych sekretów każdego studenta.

Doceniając wagę współczesnej kultury obrazkowej mówiono także o sposobach przybliżania lektur uczniom za pomocą czytania ikonicznego przy użyciu filmu, komiksu, ilustracji. Część referatów poświęcona była także kanonom lektur, które powinny przybierać kształt reprezentatywny, ale także wariantywny i bardziej dowolny.

Relacja Anna Malcer-Zakrzacka