Przez dwa dni, 14 i 15 października, teatrolodzy oraz krytycy teatralni z Gdańska, Wrocławia, Warszawy i Torunia omawiali dorobek Teatru Wybrzeże w minionych dwóch dekadach. Pretekstem do tego namysłu był przypadający w tym roku jubileusz siedemdziesięciolecia największej sceny dramatycznej na Pomorzu, która swe początki miała w Gdyni, w gmachu nieistniejącej już poniemieckiej Stodoły, w której w 1946 roku ulokował się młodziutki zespół pod wodzą wybitnego scenografa – architekta sceny teatralnej, Iwo Galla.
Przedmiotem refleksji i dyskusji badaczy były dyrekcje Krzysztofa Nazara, Macieja Nowaka i – wciąż trwająca – dyrekcja Adama Orzechowskiego. Omawiano koncepcję repertuarową, kształt organizacyjny, politykę personalną oraz rozmaite działania kontekstowe (edukacyjne, wydawnicze, intelektualne). A wszystko to na tle zmian strukturalnych i estetycznych, jakie zaszły w polskim i europejskim teatrze na przełomie XX i XXI wieku. Konferencję zwieńczyła dyskusja panelowa pod tytułem „Teatr publiczny/ teatr artystyczny – alternatywa czy symbioza?”, w której uczestniczył między innymi były dyrektor Teatru Wybrzeże, Maciej Nowak.
Konferencja, w której brali udział teatrolodzy z różnych pokoleń, także doktoranci UG, była owocem współpracy Katedry Dramatu, Teatru i Widowisk Uniwersytetu Gdańskiego i Teatru Wybrzeże.
Tekst: dr Joanna Chojka-Puzyna